GJEN. GOJOVIÇ THOTË SE MUSLIMANËT KRYEN MIZORI KUNDËR VETES NË SARAJEVË
15 mars 2005
Gjenerali Radomir Gojovic, ish-kreu i Drejtorisë Ligjore në Ministrinë e Mbrojtjes Jugosllave, dëshmoi si dëshmitar i mbrojtjes në gjyqin e Slobodan Millosheviçit të martën.
Një pjesë e madhe e dëshmisë së Gojovic ka të bëjë me kohën e tij si prokuror ushtarak i JNA-së (ushtria popullore jugosllave) në Sarajevë. Gojovic tha se JNA humbi 26 burra pa gjuajtur asnjë të shtënë në fillim të vitit 1992. Ai tha se ushtria u sulmua nga forcat paraushtarake muslimane dhe as nuk iu përgjigj zjarrit në vetëmbrojtje.
Gjenerali Gojovic dëshmoi për përvojën e tij personale të shtënave me snajper në Sarajevë në vitin 1991 për të mbështetur pretendimin e Mbrojtjes se akuzat për snajperim që i atribuoheshin forcave të VRS (Ushtria e republikës Serbe të Bosnjës) ose JNA u atribuoheshin më saktë forcave Muslimane. Gjenerali Gojovic përmendi si shembull tipik snajperimin në Novi Grad, Sarajevë.
Dëshmitari tha se snajperët Muslimanë i njihnin Serbët nga veshja e tyre: gratë nga rrobat e zeza dhe burrat nga kapelet.
Gojovic tha se Muslimanët gjithashtu kryen mizori kundër vetes dhe më pas fajësuan JNA-në. Ai tregoi një rast kur forcat Muslimane në Mojmilo bombarduan ndërtesat civile në Sarajevë dhe më pas fajësuan ushtrinë për bombardimet. Gojovic ishte dëshmitar i drejtpërdrejtë i kësaj ngjarjeje. Ai ishte vendosur në kazermën Viktor Bubanj në Sarajevë dhe predhat fluturuan pikërisht mbi bazën e tij.
Gjenerali Gojovic tregoi informacionin që kishte marrë nga një dëshmitar okular i "masakrës të rreshtit së bukës" që ndodhi në Sarajevë në rrugën Vase Miskina në maj 1992, duke lënë të vdekur 16 persona.
Nedeljko Lizdek, një oficer i policisë ushtarake i cili vdiq në 1994, i tha Gojovic se ai pa kamerat televizive të vendosura në rrugën Vase Miskina pak para shpërthimit.
Kjo është jashtëzakonisht e ngjashme me rrëfimin e Gjeneral MacKenzie për Masakrën e Tregut Markale. Gjenerali MacKenzie ka pohuar se gazetarët janë sjellë edhe para asaj ngjarjeje.
Lizdek, i cili u kthye në vendngjarje pas shpërthimit, i tha Gojovicit se nuk kishte mbetur asnjë vrimë nga shpërthimi. Ai tha se kishte parë njerëz që hapnin një vrimë në tokë një ditë pas shpërthimit për të simuluar një vrimë mortaje.
Më 22 gusht 1992, London Independent botoi fragmente nga raportet e klasifikuara të dhëna komandantit të forcave të OKB-së, gjeneralit Satish Nambiar. Raportet thonë se forcat myslimane besnike të Alija Izetbegoviç mund të kenë shpërthyer një bombë.
"Ne besojmë se ishte një shpërthim i komanduar, ndoshta në një kanaçe," tha atëherë një zyrtar i OKB-së. ''Impakti që është atje tani nuk është domosdoshmërisht i ngjashëm ose aq i rëndësishëm sa ajo që prisnim me një predhë mortaje që bie në një sipërfaqe të shtruar."
Prova se masakra e bukës ishte inskenuar është e rëndësishme sepse skenat televizive të civilëve të copëtuar nga shpërthimi teksa rrinin në radhë për bukë tmerruan opinionin publik ndërkombëtar dhe shtuan presionin për ndërhyrje ushtarake perëndimore kundër Serbëve.
Së dyti, shpërthimi në rrugën Vase Miskina, u përdor nga Muslimanët për të ndërprerë bisedimet e ndërmjetësuara nga Komuniteti Evropian për organizimin shtetëror të Bosnje-Hercegovinës, me pretekstin se nuk kanë çfarë të flasin me Serbët, të cilët, gjoja, kryejnë masakra të tilla.
Z. Nice kundërshtoi ashpër dëshminë e Gojovic në lidhje me masakrën me arsyetimin se ishte thashetheme nga z. Lizdek tani i ndjerë. Kundërshtimi i zotit Nice është i pakuptimtë pasi ka prova të tjera që vërtetojnë vërtetësinë e dëshmisë.
Kundërshtimi i z. Nice për thashethemet në çështjen e mbrojtjes është për të qeshur. Z. Nice u mbështet në thashethemet e llojit më të keq gjatë gjithë çështjes së prokurorisë. Kur Slobodan Lazarevic dëshmoi për prokurorinë, ai tha se kishte dëgjuar disa ushtarë të dehur të JNA-së që flisnin për "Serbinë e Madhe" në një lokal dhe z. Nice e mori me kënaqësi këtë si provë të një komploti të "Serbisë së Madhe".
Gojovic dëshmoi se ishin ngritur akuza kundër anëtarëve të VJ-së (Ushtria e Jugosllavisë) qe kryen krime gjatë konfliktit të vitit 1999 në Kosovë. Dëshmia e tij hedh poshtë pretendimin se qeveria jugosllave dështoi në parandalimin dhe ndëshkimin e krimeve të luftës në Kosovë.
Dëshmia e gjeneralit Gojovic vërtetohet nga dëshmia e dëshmitarit të prokurorisë Radomir Markoviq. Më 26 korrik 2002 Markoviç dëshmoi se qindra anëtarë të Policisë Serbe dhe të Ushtrisë Jugosllave ishin ndjekur penalisht nga sistemi i drejtësisë jugosllave për shkak se ata kishin kryer krime në Kosovë (Shih faqen 8729 dhe 8730 të transkriptit të gjykimit të 26 korrikut 2002).
Të dy Markoviç dhe Gojovic kanë dëshmuar se urdhrat e dhëna për personelin e policisë së ushtrisë kërkonin në mënyrë eksplicite dënimin e çdo anëtari që shkelte ligjet ose zakonet e luftës. Urdhrat kërkonin respektimin e rreptë të Konventave të Gjenevës dhe mbrojtjen e popullatës civile.
Fakti që qeveria jugosllave ndoqi penalisht ushtarët dhe policët e vet tregon se nuk kishte asnjë plan, komplot apo ndërmarrje të përbashkët kriminale që synonte spastrimin etnik të Shqiptarëve të Kosovës. Gojovic pritet të japë më shumë prova nesër në lidhje me prokurorinë/akuzat ushtarake.
Kjo provë është shumë e keqe për prokurorinë. Prokuroria ka dështuar të paraqesë ndonjë urdhër me shkrim apo me gojë të lëshuar nga Millosheviqi apo komanda kryesore e VJ-së (Ushtria e Jugosllavisë) apo MUP-së (Ministria e Brendshme) që tregon një politikë kriminale. Çështja e prokurorisë mbështetet në ekzistencën e një politike të pashprehur të kriminalitetit të luftës. Dëshmia se qeveria ka ndjekur penalisht krimet e luftës hedh poshtë idenë e një politike të pashprehur të krimeve të luftës.
Dëshmia e gjeneralit Gojovic do të vazhdojë të mërkurën.
Burimi : http://www.slobodan-milosevic.org/news/smorg031505.htm
Commentaires
Enregistrer un commentaire