Njolla e përgjakshme në ndërgjegjen e njerëzimit - The Saker - 14 shkurt 2023

Njolla e përgjakshme në ndërgjegjen e njerëzimit 

Postuar më 20 shkurt 2023 nga Wayan në LeSakerfrancophone 

Nga The Saker - 14 shkurt 2023 – The Saker´s Blog 

Hyrje – Ku jetojmë në të vërtetë? 

Çdo shoqëri, çdo vend ka të paktën dy baza themeluese: një ideologji zyrtare dhe një numër të caktuar mitesh themeluese (dhe këto mite mund të jenë ose jo shumë afër të vërtetës historike). Në rastin e Perëndimit (përafërsisht, Zona A), ideologjia zyrtare është "demokracia liberale perëndimore" (vetë e bazuar në glorifikimin e kapitalizmit dhe "vlerat e tregut të lirë"). Megjithatë, nëse shikojmë "nën kapuç", zbulojmë se që nga lindja e tij në Mesjetë, miti themelues i Perëndimit ka qenë ekskluziviteti/ jashtëzakonshmëria dhe nënprodukti i tij i pashmangshëm, imperializmi. Dhe pa marre parasysh fjalët me të cilat është mbështjellë ky mit. Mund të jenë pretendimet e çmendura për autoritetin universal të Papatit, të ashtuquajturat "vlera universale" (a.k.a të drejtat e njeriut) të Masonerisë, epërsia raciale e nazistëve ose agjenda globaliste e financuesve transnacionalë. Megjithatë, gjatë dy dekadave të fundit, ne kemi qenë dëshmitarë të një fenomeni shumë interesant: braktisjes totale të çdo ideologjie "të devotshme", përveq servisit minimal, të nevojshem, nga maja e buzeve për të treguar besnikëri (krejt inekzistente) ndaj vlerave. Megjithatë, kjo nuk do të thotë se aktualisht nuk ekziston asnjë ideologji. Ajo ekziston, por bazohet *hapur* në urrejtjen ndaj “tjetrit”. E kam fjalën, natyrisht, për ideologjinë Woke që shprehet kaq fuqishëm nga veprimet e administratës “Biden”.

Ideologjia Woke ndryshon nga paraardhësit e saj, jo në urrejtjen e saj themelore ndaj "tjetrit" (të gjitha ideologjitë e mëparshme perëndimore bazoheshin gjithashtu në këtë urrejtje ndaj "tjetrit"), por në shpalljen pa rezerv të kësaj urrejtjeje. Mund të themi se ideologjia Woke ndjek atë të W. Bushit "ose jeni me ne ose me terroristët", por me steroide. Dhe si të gjitha ideologjitë perëndimore, ideologjia Woke jo vetëm që kërkon që ju të pranoni një gënjeshtër (shumë gënjeshtra, në fakt), por që ta shpallni atë me zë të lartë dhe të qartë. Dhe, sigurisht, sa më e madhe të jetë gënjeshtra, aq më ashpër shpallet. 

Përsëri, kjo nuk është asgjë e re, por, siç pohon dialektika hegeliane, sasia mund të ketë cilësinë e saj. Këtë e shohim qartë sot në shoqërinë post-kristiane në të cilën jeton e gjithë Zona A: jo vetëm që gënjeshtrat shpallen si "dogma shekullare", por vetë nocioni i "të vërtetës" ka humbur çdo kuptim. Për të përsëritur, ndërsa në të kaluarën liderët e Perëndimit shpallnin dhe madje impononin ideologji të bazuara në gënjeshtra, sot po ata liderë kanë hequr rrënjësisht vetë *konceptin* e "të vërtetës" në çdo kuptim tjetër përveç "në përputhje me vijën/rrëfimin zyrtare të partisë ». 

Për më tepër, ndërsa në të kaluarën dhuna duhej të justifikohej në mënyra të ndryshme (qoftë ajo barra e njeriut të bardhë, apologjia e Trockit për terrorin e kuq, "dita e turpit" e Ruzveltit apo Lufta e Madhe kundër Terrorit e W. Bushit), sot dhuna pranohet thjesht me arsyetimin "sepse ne mundemi" dhe "çfarë do të bëni për këtë?" Luftërat gjenocidare në Irak ose sulmi terrorist i North Stream 2 janë shembuj të mirë të ideologjisë "sepse ne mundemi".

Me fjalë të tjera, ne jetojmë sot në një shoqëri të bazuar hapur në: 

Gënjeshter, madje edhe mohimin e konceptit të "vërtetës" dhe 

Dhunë dhe terrorizem. 

Pasoja e parë e kësaj situate është se faktet thjesht nuk kanë më rëndësi. As analiza logjike. 

Së dyti, në një farë mënyre që të kujton apologjin e Trockit për Terrorin e Kuq (nëse nuk e keni bere, lexoni mbrojtjen e tij absolutisht brilante, edhe pse thellësisht djallezore, të Terrorit të Kuq në këtë artikull!), ideologjia aktuale shpall hapur se "është në rregull nëse e bëjmë ne dhe nuk është në rregull nëse e bëni ju”. Kjo nënkupton, natyrisht, një epërsi cilësore të "ne" ndaj "ju". Kjo lloj "etike e situatës" ka disa karakteristika dhe implikime mjaft interesante, duke përfshirë : 

Ajo është thellësisht narcisiste në mendësinë e saj (prandaj arsyeja pse "ne" ka "të drejta" që "tjetri" nuk i ka). 

Ajo mat besnikërinë bazuar në shtrirjen e gënjeshtrës që një person është i gatshëm të shpallë dhe të pohojë me zë të lartë dhe qartë.

Mund të themi se sa më e madhe gënjeshtra se pohoni dhe shpallni (sinjal virtyti), aq jeni një person "i mirë", të paktën sipas standardeve moderne. Dhe nëse gënjeshtra është vërtet qesharake dhe kundër fakteve (Srebrenica, 11 shtatori, MH-17, Skripalët, etj etj etj.), atëherë ju jeni një anëtar besnik dhe i ndritur i shoqërisë. Anasjelltas, nëse refuzoni një gënjeshtër sepse ajo është haptazi kundërfaktuale, nuk jeni “thjesht” gabim, ju jeni armiku. 

Ky pasion perëndimor per gënjeshtren, ideologjinë dhe dhunën i ka rrënjët në herezitë e papatit, por prej kohësh është metastazuar në të gjitha aspektet e shoqërisë sonë dhe është bërë haptazi shtylla kryesore ideologjike mbi të cilën është ndërtuar gjithçka tjetër. 

[Një shënim anësor: sipas vëzhgimeve të mia personale, vendet e Evropës Veriore janë, në këtë kuptim, shumë më keq se ato të Evropës Jugore. Është gjithashtu vendi ku, në mënyrë të parashikueshme, do të gjeni rusofobët më të egër. Vendet e Evropës Jugore, të cilat kanë rrënjë historike më komplekse dhe më të forta, duket se janë më pak sylesh dhe kanë më pak urrejtje se sa homologët e tyre veriorë. Mbretëria e Bashkuar, natyrisht, qëndron e vetme dhe mbi të gjitha të tjerat përsa i përket urrejtjes raciste ndaj "tjetrit"; për sa i përket pjesës tjetër të Anglosferës, ajo sundohet nga neokonët dhe globalistët, urrejtja e të cilëve ndaj tjetrit bazohet në mitologjizim racist shekullor, deri në atë pikë sa ky lloj racizmi (jashtë; brenda, ata pretendojnë se janë kategorikisht kundër çdo nocioni racizmi, që sigurisht është një gënjeshtër tjetër, përveç se në këtë rast racizmi i tyre – i brendshëm dhe i jashtëm – është i drejtuar kundër çdo grupi që mbron vlerat tradicionale) është bërë një shtyllë qendrore e botëkuptimit të tyre, edhe pse shumica e subjekteve qe kane pesuar shpëlarje truri janë plotësisht të pavetëdijshëm per kete (ose as nuk ju intereson)].

Qka është më sipër është thelbësore për të kuptuar botën në të cilën jetojmë të gjithë tani. Por përpara se të vazhdojmë, duhet të trajtojmë një pyetje tjetër: çfarë është sionizmi? 

Çfarë është Sionizmi? Një kujtesë e vogël 

Në artikullin tim të vitit 2014 “Anglo-sionizmi: Një abetare për të sapo ardhurit”, shkrova qka vijon:

Merrni përkufizimin (hiper politikisht korrekt) të Wikipedia-s se çfarë do të thotë fjala "sionizëm": është "një lëvizje nacionaliste e hebrenjve dhe kulturës hebraike që mbështet krijimin e një atdheu hebre në territorin e përcaktuar si Toka e "Izraelit". Me sa duket, nuk ka lidhje me Shtetet e Bashkuara, Ukrainën apo Timbuktu, apo jo? Por mendoni për këtë përsëri. Pse hebrenjtë – qofshin të përcaktuar si fe apo etni – do të kishin nevojë për një atdhe gjithsesi? Pse nuk mund të jetojnë aty ku kanë lindur, ashtu si budistët (një fe) ose bushmenët afrikanë (një etni) që jetojnë në shumë vende të ndryshme? Përgjigja kanunore është se hebrenjtë u persekutuan kudo dhe për këtë arsye kishin nevojë për atdheun e tyre për të shërbyer si strehë në rast persekutimi. Pa hyrë në pyetjen se përse hebrenjtë janë persekutuar kudo dhe, me sa duket, në çdo kohë, ky arsyetim nënkupton qartë, nëse jo pashmangshmërinë e persekutimit të mëtejshëm, të paktën një rrezik të lartë persekutimi. Le ta pranojmë këtë për hir të demonstrimit dhe të shohim se çfarë nënkupton kjo. Së pari, nënkupton që hebrenjtë kërcënohen në thelb nga johebrenjtë, të cilët janë të gjithë të paktën antisemitë potencialë. Kërcënimi është aq i rëndë sa duhet të krijohet një atdhe i veçantë pa johebrenj si mënyra e vetme, më e mirë dhe e fundit për të mbrojtur hebrenjtë në mbarë botën. Kjo nënkupton që ekzistenca e vazhdueshme e këtij atdheu duhet të bëhet një prioritet jetik dhe i pazëvendësueshëm për të gjithë hebrenjtë kudo që ndodhen, që të mos shpërthejë befas persekutimi dhe ata të mos kenë ku të shkojnë. Përveç kësaj, derisa të gjithë Hebrenjtë të "ngjitën" në Izrael, ata duhet të jenë shumë, shumë të kujdesshëm, sepse fjalë për fjalë çdo Gojim rreth tyre mund të preket nga një rast i papritur i antisemitizmit gjenocidar në çdo kohë. Prandaj të gjitha organizatat antisemite si ADL ose UEJF, klubet Betar, rrjeti i sajanimeve, etj. Me fjalë të tjera, larg nga të qenit një fenomen lokal "që ka të bëjë vetëm me Izraelin", Sionizmi është një lëvizje globale, qëllimi i së cilës është të mbrojë hebrenjtë nga antisemitizmi në dukje i pashërueshëm i pjesës tjetër të planetit. Siç e ka identifikuar saktë Israel Shahak, sionizmi parashtron se hebrenjtë duhet "të mendojnë në nivel lokal dhe të veprojnë globalisht" dhe, kur përballen me një zgjedhje të politikave, gjithmonë të bëjnë pyetjen vendimtare: "Por a është mirë për hebrenjtë? » "Kështu, larg nga të qenit i përqendruar vetëm te Izraeli, Sionizmi është në fakt një ideologji globale, planetare, e cila pa mëdyshje e ndan të gjithë njerëzimin në dy grupe (hebrenjtë dhe johebrenjtë), që supozon se këta të fundit janë të gjithë maniakë gjenocidar potencial (që është raciste) dhe qe beson se shpëtimi i jetëve të hebrenjve është cilësisht i ndryshëm dhe më i rëndësishëm se shpëtimi i jetëve të johebrenjve (që është përsëri raciste). Kushdo që dyshon në egërsinë e këtij përcaktimi, ose duhet të pyesë një Palestinez ose të studiojë festën e Purim, ose të dyja. Më mirë akoma, lexoni Gilad Atzmon dhe shikoni përkufizimin e tij për atë që ai e quan shkëlqyeshëm "çrregullim i stresit para-traumatik".

Le të jemi të qartë: nëse vetë sionizmi bazohet në ideologjinë dhe botëkuptimin e "judaizmit" rabinik (farisian), ai nuk është një etni, por një ideologji. Kjo është arsyeja pse unë shkrova qka vijon në të njëjtin artikull : 

Meqë ra fjala, ka sionistë jo-hebrenj (Biden, me fjalët e tij) dhe ka (shumë) hebrenj anti-sionistë. Po kështu, ka imperialistë jo-anglishtfolës dhe ka (shumë) anglishtfolës anti-imperialist. Të flasësh për "Gjermaninë naziste" ose "Rusinë Sovjetike" në asnjë mënyrë nuk nënkupton që të gjithë gjermanët ishin nazistë apo se të gjithë rusët ishin komunistë. E gjithë kjo do të thotë se ideologjia mbizotëruese e atyre kombeve në atë moment ishte nacional-socializmi dhe marksizmi, kaq. 

[Një shënim anësor: Unë do të doja të shtoja një gjë, veçanërisht për ata që urrejnë hebrenjtë: sa herë që një hebre denoncohet padrejtësisht si autor i një vepre të keqe, nuk është vetëm një person i pafajshëm që dënohet padrejtësisht, por eshte një bastard jo çifut duke u larguar me gëzim. A është kjo diçka që ju dëshironi vërtet? Mendoni për këtë, me kujdes dhe kuptoni pasojat e një botëkuptimi të tillë! Unë mendoj se nuk është e nevojshme të pëlqesh hebrenjtë, apo të miratosh atë që disa prej tyre po bëjnë, në mënyrë që të mos dëshirojmë një rezultat ku çdo hetim real i fakteve bëhet i pamundur. Së fundi, ju lutem kuptoni se fajësimi i "hebrenjve" për diçka nuk kërkon njohuri, asnjë ekspertizë të çfarëdo lloji dhe asnjë tru. Prandaj është diçka nga e cila do të tërhiqen shumë, anëtarët më budallenj të shoqërisë sonë. Përsëri, mendoni për këtë me kujdes.]

Meqë ra fjala, ndërsa "judaizmi" (farisian) është qartësisht fetar dhe shumica e sionistëve origjinalë ishin jofetarë, sionizmi me kalimin e kohës adoptoi të gjitha supozimet e urrejtjes së njeriut të "judaizmit" (farisian) duke i shekullarizuar/laicizuar ato. Ne mund të themi se "judaizmi" (farisian) është "racizëm i urdhëruar nga Zoti" ndërsa Sionizmi është "racizëm shekullar/laik". Më thelbësisht, "judaizmi" (farisian) dhe sionizmi shekullar janë të dy ashpër anti-Krishterë dhe duan të zhdukin gjurmët më të vogla të një Krishterimi tashmë plotësisht të mundur në Perëndim. Së fundi, në shtetin modern të "Izraelit", ne shohim tani një fenomen të ri duke u bërë shumë i rëndësishëm: sionizmi fetar, d.m.th. një përzierje e "judaizmit" haredi (farisian) dhe tipit shekullar të fashizmit dhe apatisë që mishëron "Izraeli" modern. 

Nëse doni të shihni llojin e përbindëshave që prodhon kjo ideologji, thjesht lexoni artikujt e mi "Një mesim i shpejtuar në shkaqet reale të 'anti-semitizmit'" dhe "Një mesim i shpejtuar në shkaqet reale të 'anti-semitizmit', pjesa II : gjuetia e antisemitëve“. Nëse i lexoni (mos hezitoni ta bëni këtë!), do të zbuloni atë që unë mund ta quaj vetëm "racizëm i urdhëruar nga Zoti", i cili është mjaft unik pasi shumica e feve janë, nga natyra e tyre, universaliste, duke përfshirë, natyrisht, Krishterimi dhe Islami (pas kthimit nga udhëtimi i tij në Mekë, Malkolm X braktisi plotësisht marrëzitë e tij të "djallit të bardhë me sy blu"; Islami e shëroi atë nga racizmi i vrazhdë i Elijah Muhamedit!) 

Çfarë ndodhi pas Luftës së Dytë Botërore?

E thënë thjesht, fundi i Luftës së Dytë Botërore pa një aleancë ideologjike midis anglos dhe sionistëve. Pse ? Kryesisht për dy arsye shumë të ndryshme: 

Urrejtja dhe frika e tyre e përbashkët ndaj Stalinit (i cili gjithmonë dhe *gabimisht* akuzohet si anti-hebre). 

Njohja e botëkuptimeve shumë të ngjashme (eksepsionalizëm, supremacizëm). 

Në fakt, botëkuptimi racist i "judaizmit" (farisian) u përzie me botëkuptimin historik racist të udhëheqësve të Anglosferës për të krijuar anglo-sionizmin modern.

A më duhet të përmend se të dy botëkuptimet nuk bazohen vetëm në gënjeshtra, por ato përdorin gënjeshtrën si "armën" e tyre kryesore kundër kujtdo që guxon t'i kundërshtojë. Mund të thuhet se vargjet e mëposhtme nga Shën Gjon Apostulli, Ungjilltari dhe Teologu janë përshkrimi më i mirë i gurthemelit ideologjik të dy botëkuptimeve: “Ju jeni të atit tuaj djalli dhe do të bëni dëshirat e babait tuaj. Ai ishte vrasës që në fillim dhe nuk qëndroi në të vërtetën, sepse nuk ka të vërtetë në të. Kur thotë gënjeshtra, flet për veten e tij, sepse është gënjeshtar dhe ati i gënjeshtrës” (Gjoni 8:44). Vini re se sa ngushtë i lidh Shën Gjoni gënjeshtren dhe dhunën vrastare – ato gjithmonë shkojnë dorë për dore! 

Gjatë Luftës së Ftohtë, pjesa më e madhe e kësaj urrejtjeje drejtohej kundër komunizmit, të paktën zyrtarisht (pas vitit 1991, u bë fare e qartë se edhe pa komunizmin, sundimtarët e Perëndimit e urrenin popullin rus). Pas flamurit të rremë të 11 shtatorit, kjo urrejtje u drejtua kundër çdo shteti që do të sfidonte Perëndimin dhe Izraelin, dhe kundër çdo forme të Islamit të vërtetë tradicional. 

Unë buzëqesh shpesh kur dëgjoj diskutimet e pafundme nëse është qeni që tund bishtin apo bishti që tund qenin. Në realitet, nuk ka rëndësi sepse qeni dhe bishti janë një organizëm i njëjtë, plotësisht i bashkuar në synimet dhe objektivat e tij. Pra, ajo që ka rëndësi nuk është se kush e nxit kë, por çfarë dëshiron të arrijë e gjithë kafsha.

Fillimisht, natyrisht, anglosët kishin më së shumti përbuzje për homologët e tyre hebrenj të ardhshem, por paratë janë shumë më të fuqishme se çdo konsideratë tjetër (të paktën në Perëndim) dhe së shpejti pjesa e elitave anglofone që ishte gati të adoptonte vlerat/reflekset thelbësore të Sionizmit ia kaluan lehtësisht "gardës së vjetër" anglishtfolëse, të cilët nuk ishin të gatshëm t'i jepnin pushtetin e vërtetë asaj që ata e shihnin si konkurrentët e tyre hebrenj. Dhe kështu lindi anglo-sionizmi. 

Po “Izraeli” në gjithë këtë? 

SHBA është ndoshta vendi i parë dhe i vetëm në planet i krijuar nga anëtarët e një kulti të fshehtë djallezor, përkatësisht frank-masoneria (fakti që kjo frank-masoneri kishte disa tipare të jashtme të pseudo-Krishterimit nuk ndryshon asgje). "Izraeli" mund të jetë i vetmi vend në histori i ndërtuar vetëm mbi gënjeshtra, gjë që është gjithashtu një shenjë e sigurt e "babait të gjitha gënjeshtrave". Nga famëkeqja “vendi pa popull për një popull pa vend” deri te ndalimi total i çdo hetimi të ndershëm të Luftës së Dytë Botërore apo miteve të tjera themeluese të shtetit të Izraelit, duke kaluar pranë “të drejtës” së përjetshme të këtij vendi për të ekzistuar - e gjithë ekzistenca e "Izraelit" mbështetet në çiftin e zakonshëm djallezor : gënjeshtra dhe dhuna. Në fakt, ndërsa ka pasur dhe ka ende shumë shtete të drejtuara nga racistët, Izraeli është i vetmi shtet haptazi racist në planet. Dhe kjo është arsyeja pse, për shembull, çdo hebre në planet ka "të drejtën" të "kthehet" në shtetin e "Izraelit", ndërsa një refugjat i lindur në Palestinë nuk ka të drejtë të kthehet në shtëpi. Në “Izrael”, disa janë thjesht më të barabartë se të tjerët! Zyrtarisht.

A është "Izraeli" unik në përdorimin e tij sistematik të gënjeshtres dhe dhunës? Jo aspak. Por ai është unik në përdorimin e tij pa rezerva të gënjeshtrës dhe dhunës, jo vetëm për të arritur disa qëllime specifike gjeopolitike, por edhe për të ushqyer kultin e tij të nderimit ndaj vetes dhe ndjenjën e tij të epërsisë racore ndaj "goyimëve", të cilët, siç e dimë të gjithë, "kuptojnvetëm dhunën". 

Po, "Izraeli" është një gjë e neveritshme që asnjë person apo shoqëri e civilizuar nuk mund ta pranojë, aq më pak ta falë. Por “Izraeli” është shumë më tepër se kaq – është gjithashtu testi i bindjes ndaj klasave sunduese të Perëndimit. Ju mund ta mendoni atë si eksperimentin e konformitetit të Asch, por në një shkallë planetare, në të cilën ju kërkohet jo vetëm të refuzoni atë që po ju thonë shqisat tuaja, por edhe të tregoni se sa i gatshëm jeni të shtypni ndërgjegjen tuaj dhe të përqafoni të keqen e pastër. 

Ata që e përqafojnë këtë gënjeshtër jo vetëm që janë të lidhur nga një botëkuptim i përbashkët, por ata bëhen bashkëfajtorë në diçka të pashpjegueshme të keqe dhe të pavërtetë. Këta njerëz janë më shumë sesa thjesht spektatorë të gjenocidit me lëvizje të ngadaltë, ata janë gjithashtu ekspertë në mendimin e dyfishtë të Orwellit: kur u thuhet, ata shpallin me gatishmëri se e drejta është e gabuar, e bardha është e zezë dhe se realiteti është ai që elitat qeverisëse dekretojnë të jetë.

Për këta njerëz, as “e vërteta” dhe as “realiteti” nuk kanë ndonjë ndryshim. Asnje ! 

Këta njerëz janë të zotë jo vetëm sepse u pëlqen të japin urdhra dhe t'u imponojnë gënjeshtrat e tyre të tjerëve, por edhe sepse u pëlqen të marrin urdhra dhe t'i zbatojnë ato (shiko këtu për një diskutim interesant për këtë lloj personi). 

Duke u thënë kështu, çfarë mund të vëzhgojmë sot? 

E thënë thjesht, ajo që po shohim është sjellje e turpshme dhe e pandershme nga pothuajse çdo vend. Dhe unë do të filloj denoncimin tim për këtë gjendje faktore, me Rusinë.

Jo, Rusia nuk është në “përputhje” me “Izraelin” apo me Netanyahun! Ky lloj budallallëku përhapet nga foshnjat që nuk e kuptojnë kompleksitetin e vërtetë të konkurrencës ndërshtetërore dhe nga njerëz që paguhen (në para ose njohje) për të përhapur FUD (fear uncertainty and doubt) mbi Putinin dhe Rusinë. 

Megjithatë, udhëheqja ruse tregon indiferencë të ftohtë ndaj gjendjes së vështirë të popullit Palestinez. Natyrisht, Rusia zyrtarisht mbështet të gjitha rezolutat përkatëse të Këshillit të Sigurimit të OKB-së për "Izraelin" dhe Palestinezët, por përveç mbështetjes së tyre me buzë, Rusia nuk bën absolutisht asgjë kundër "izraelitëve" për sa kohë që interesat Ruse nuk preken apo kërcënohen drejtpërdrejt. Mendoj se mund ta quani këtë “Realpolitik”, por unë e quaj indiferencë imorale dhe kriminale dhe më duket e turpshme. Rusia nuk do të bëhet më kurrë një vend vërtet ortodoks derisa të heqë dorë nga këto forma të shëmtuara të "pragmatizmit" dhe morali dhe etika të kthehen në vlerat thelbësore të shoqërisë dhe politikës ruse. 

Në të kundërt, dhe pavarësisht se janë shumë më të dobët se Rusia dhe kanë jetuar të gjithë ekzistencën e tyre nën kërcënimin e sulmit nga anglo-sionistët, Iranianët e kanë vendosur me vendosmëri moralin mbi të ashtuquajturin "pragmatizëm" kur merren me çështjen e "Izraelit" dhe popullit Palestinez. Natyrisht, jo të gjithë iranianët janë kaq të pastër dhe fisnikë, vetëm duhet të shihet se si "Revolucioni Gucci" i Rafsanjanit u mbështet nga sionistët për të kuptuar se gjithçka nuk është perfekte në Iran. Por njerëzit janë të njëjtë kudo. Ajo që e bën Iranin kaq rrënjësisht të ndryshëm nuk është se iranianët janë njerëz "më të mirë", por se Irani zyrtarisht vendos vlerat morale, etike dhe madje fetare në zemër të botëkuptimit dhe politikave të tij! Është mjaft e jashtëzakonshëme dhe unike, dhe e vë në turp pjesën tjetër të planetit.

Po lufta aktuale në Ukrainë? 

Sot, të gjithë jemi të fokusuar në luftën midis NATO-s dhe Rusisë në Ukrainë, dhe kjo ka kuptim. Në fund të fundit, gjasat janë që përbindëshat që sundojnë Perandorinë do të preferonin shkatërrimin e të gjithë hemisferës veriore sesa një fitore (tani mjaft të pashmangshme) ruse. Megjithatë, mos e mashtroni vetën, kjo luftë, po e përsëris, NUK ka të bëjë me Ukrainën apo edhe të ardhmen e BE-së. Kjo është një luftë që do të vendosë nëse anglo-sionistët do të marrin kontrollin e plotë të planetit tonë apo nëse perandoria e fundit në histori do të zëvendësohet nga një rend ndërkombëtar multipolar, multietnik, multifetar, multikulturor, multi-politik i qeverisur nga shteti i së drejtës. Pra, "Izraeli" ka një çështje madhore në këtë, jo sepse "(((Khazarët)))" duan të krijojnë një shtet të ri në Ukrainë ose Krime, por sepse nëse perandoria anglo-sioniste bie, regjimi sionist në "Izrael " ose do të duhet të heqë dorë nga botëkuptimi i tij i "racizmit të dhënë nga Zoti" ose, në të vërtetë, të përballet me shkatërrimin e tij, siç parashikoi Imam Khomeini kur tha, "ky regjim që okupon Kudsin [Jerusalemin] duhet të fshihet nga faqet e historisë. ” 

Në rastin e Banderastanit të sunduar nga nazistët, ne pamë nazistët ukrainas dhe nazistët izraelitë duke punuar krah për krah, ndërsa në të njëjtën kohë izraelitët pretendonin se mbanin një distancë të barabartë midis dy palëve ndërluftuese. Po, edhe ukrainasit dhe izraelitët e urrejnë njëri-tjetrin, por shumë më pak se sa Rusinë dhe gjithçka ruse. Çfarë shembulli më i mirë i fleksibilitetit moral sionist sesa të shohësh "izraelitët" duke dërguar armë dhe instruktorë "vullnetarë" për nazistët adhurues të Bandera në Kiev, në kurriz të njerëzve që çliruan hebrenjtë nga kampet naziste! E njëjta gjë për të ashtuquajturat (dhe shumë të keqinterpretuara, shih këtu, këtu ose këtu) "pogrome" të cilat ndodheshin të gjitha në atë që tani është Ukraina dhe jo Rusia. Sa i përket famëkeqes (dhe gjithashtu të paraqitur shumë keq, shih këtu, këtu ose këtu) Pale of Settlement, në qka ndryshon nga muri që "Izraelitët" ndërtuan për të penguar Palestinezët të lëviznin lirshëm në territorin e tyre? Në fakt, çdo krahasim serioz i të dyjave do të tregonte menjëherë se i dyti është pafundësisht më i keq se i pari. 

Dhe megjithatë. 

E vërteta është se urrejtja rabinike/farisaike ndaj Rusisë nuk bazohet në histori apo gabime të së kaluarës, por në baza thjesht fetare: "judaizmi" rabinik/farisaik është anti-krishterim, ashtu sikur papati latin është një anti-ortodoksi! Pse? Sepse të krishterët pretendojnë se janë "hebrenjtë e vërtetë" (në terma shpirtërorë) dhe të krishterët ortodoksë pretendojnë se janë "Kisha e vërtetë". Me fjalë të tjera, krishterimi ortodoks sfidon dhe hedh poshtë si pretendimin judaik të Dhiatës së Vjetër, ashtu edhe pretendimin latin të Dhiatës së Re. 

A është vërtet e habitshme të shohësh latinët duke punuar krah për krah me "vëllezërit e tyre të mëdhenj në besim" të cilët "po presin të njëjtin mesia" ? 

Ekziston edhe fakti që shoqëria ruse sot, edhe pse larg të qenit vërtet e krishterë, nuk është e gatshme të heqë dorë nga vlerat morale dhe etike të krishterimit të vërtetë. Më keq akoma, është e mundur që Rusia të kthehet në rrënjët e saj të vërteta të krishtera, veçanërisht pas përfundimit të luftës së NATO-s kundër Rusisë (duke supozuar se ajo nuk përfundon në një apokalips bërthamor, gjë që është mjaft e mundshme).

Dhe jo, nuk është aspak rastësi që lojtarët kryesorë (Nuland, Kagan, Blinken, etj.) janë të gjithë çifutë sionistë. Ka arsye objektive për këtë. Megjithatë, ne duhet të kujtojmë gjithmonë fjalët e Shën Palit, i cili shkroi: "Sepse ne nuk luftojmë kundër mishit dhe gjakut, por kundër principatave, kundër pushteteve, kundër sundimtarëve të errësirës së kësaj bote, kundër ligësisë shpirtërore në vendet e larta" (Efesianëve 6: 12). Ne duhet t'i kujtojmë këto fjalë jo vetëm sepse të pafajshmit nuk kanë kombësi, duke përfshirë viktimat e pafajshme, ose sepse nuk ekziston "faji kolektiv", por sepse nuk mundemi - ndryshe nga latinët - të mbrojmë krishterimin e vërtetë duke injoruar mësimet e tij kryesore! Është po aq e gabuar të mohosh natyrën e kësaj lufte sa të mohosh natyrën e saj shpirtërore, jo etnike. Në thelb, ne përballemi me një zgjedhje të ashpër: 

A e pranojmë njerëzimin e përbashkët të gjithë popujve apo 

A e refuzojmë atë? 

Në rastin e fundit, vendi juaj është me nazistët, qofshin gjermanë apo izraelitë. Nëse e pranoni këtë njerëzim të përbashkët – atëherë veproni sipas tij dhe mos u pengoni kurrë nga fakti se armiqtë tanë nuk e ndajnë këtë vlerë kyçe. Është kaq e thjeshtë !

Përfundimi 

Që nga grushti i shtetit të vitit 2014 në Kiev, unë jam fokusuar pothuajse ekskluzivisht në luftën civile të Ukrainës dhe, pas vitit 2022, në luftën SHBA/NATO kundër Rusisë. Unë rrallë përmenda Sionizmin apo Izraelin. Kryesisht sepse thjesht nuk kisha kohë. Dhe kjo është arsyeja pse sot, në atë që do të jetë analiza ime e fundit e publikuar në blogun e Sakerit, desha t'i kthehem kësaj teme. Me mbi 4000 fjalë, sa më sipër nuk është menduar të jetë një diskutim shterues i temës. Shpresoj që ajo që kam shkruar më lart të jetë mjaft tërheqëse për ju, lexues, që të vazhdoni kërkimin tuaj në këtë temë të pamasë dhe komplekse. Mendoj se mund të bëni më keq sesa të lexoni tekstet e ndryshme që përmenda më lart. Por zgjedhja është e juaja. Do të doja ta përmbyllja këtë postim me fjalët e Alexander Solzhenitsyn në tekstin e tij të famshëm me titull "Mos jeto nga gënjeshtra". Shpresoj se do t'ju frymëzojnë. 

Andrei 

Përkthyer nga Wayan, korrigjuar nga Hervé, për Le Saker Francophone