Civilizim dhe anti-civilizim - Batiushka - 28 maj 2022

Civilizim dhe anti-civilizim 

Feja është çelësi i historisë - Lord Acton 

Nga Batiushka – Me 28 maj 2022 – Burimi thesaker.is 

Civilizim/Qytetërim 

Fjala "civilizim" vjen nga fjala latine "civitas", ose qytet, dhe kështu "i civilizuar" do të thotë thjesht të jetosh në qytete. Kjo fjalë "civitas" na jep fjalë si "qytetar" dhe "civil". Qytetërim do të thotë që njerëzit nuk jetojnë më si gjuetarë nomadë, por janë të vendosur. Edhe pse kanë një bujqësi të organizuar, ata nuk varen nga puna e të gjithëve në bujqësi, sepse ka teprica ushqimore, më të mëdha se numri i njerëzve që punojnë në prodhimin e ushqimit. Kjo do të thotë se jo të gjithë duhet të jetojnë nga toka dhe shumë mund të bëjnë gjëra të tjera dhe të jetojnë në qytete. Ata mund të jetojnë me tepricat bujqësore, të shkëmbyera në tregje me mallra të tjera, të krijuara nga teknologjia, si materiale ndërtimi, veshje, këpucë dhe vegla, si dhe mundësinë e blerjes dhe shitjes së shërbimeve si arsimi dhe mjekësia. Të gjitha qytetërimet kanë jo vetëm tregti, por edhe një sërë vlerash të shenjta ose shpirtërore, të quajtura fe, të cilat janë në qendër të çdo qytetërimi. Feja është në zemër të kulturës dhe krijon arkitekturën e shenjtë (zigurate, piramida, tempuj, manastire, katedrale, masxhid…), pikturën, skulpturën, letërsin dhe përcakton vlerat morale me të cilat jetojnë njerëzit. 

Historianët dhe filozofët e qytetërimit, si Christopher Dawson, Arnold Toynbee apo Samuel Huntington, kanë theksuar veçantinë e qytetërimit perëndimor. Unë citoj Christopher Dawson në librin e tij "Religion and the Rise of Western Culture", i shkruar gati një shekull më parë: "Pse Europa, e vetme midis qytetërimeve të botës, është tronditur dhe transformuar vazhdimisht nga një energji e shqetësimit shpirtëror që refuzon të kënaqet me ligjin e pandryshueshëm të traditës shoqërore që rregullon kulturat lindore? Kjo sepse ideali fetar nuk ka qenë adhurimi i përsosmërisë jokohore dhe e pandryshueshme, por i një shpirti që përpiqet të përfshihet në njerëzimin dhe të ndryshojë botën.” Kjo do të thotë se, ndryshe nga qytetërimi kinez, indian, budist, amazonian, i krishterë ortodoks, musliman apo çdo qytetërim tjetër, qytetërimi perëndimor është unik sepse vazhdimisht ka kërkuar të përhapet në mënyrë agresive dhe misionare, duke u imponuar, duke ndërhyrë dhe duke përvetësuar pjesën tjetër të botës. Me fjalë të tjera, është i vetmi që pretendon të jetë global. Prandaj nuk është për t'u habitur që tani quhet hapur "globalizëm". 

Qytetërimi perëndimor 

Bota perëndimore e ka quajtur veten prej kohësh "bota e qytetëruar", si për të thënë "nuk ka qytetërim jashtë qytetërimit tonë". Kjo është arsyeja pse ajo i dënon të gjitha qytetërimet e tjera, të tanishme dhe të kaluara, si "primitive", "të egra" dhe "barbare", prandaj merr të drejtën për t'i asgjësuar ato. Kjo është arsyeja pse ajo përdor eufemizma për ta përcaktuar veten, për shembull, si "komuniteti ndërkombëtar", kur në realitet është anti-ndërkombëtar, duke u imponuar të gjithëve një ideologji të vetme dhe duke propozuar një diktaturë botërore që i nënshtrohet elitës së saj. Termi "perëndimor" është bërë në sytë e tij sinonim i universalit. Kjo është arsyeja pse, për ironi, quhet "judeo-kristiane". Ne do t'i kthehemi përdorimit të fjalës "i krishterë" më vonë. Pretendimi për të qenë "judeo-kristian" (një fe racore e rrëfyer nga më pak se 0.2% e popullsisë së botës) është veçanërisht kurioz. Megjithatë, ne duhet të kuptojmë se ajo që ai nënkupton me "Judeo" (1) është në fakt sioniste, domethënë universaliste. Prandaj, ne e kuptojmë termin përshkrues shumë të përshtatshëm "anglo-sionist" të përdorur nga Sakeri. Sepse është bota anglo-saksone (2) ose anglosfera, e iniciuar nga gjenocidari Cromwell (i cili, meqë ra fjala, ishte idhulluar nga monetaristia Thatcher), e financuar nga hebrenjtë holandezë dhe e shtrirë në kolonitë e Amerikës së Veriut, që sot është qendra ideologjike e "Perëndimit". 

Qytetërimi perëndimor përdor përkufizime shumë të shtrembëruara. Për shembull: Për të, "të qytetërosh" do të thotë të masakrosh vendasit, në mënyrë që më pas të mund të zhvesh vendin e tyre nga të mirat. Rasti klasik është Amerika e Veriut, por ka dhjetëra shembuj të tjerë në mbarë botën, nga Bolivia në Guatemala dhe nga Kongo në Afganistan; ata që justifikojnë kolonizimin thonë "po, por ne u sollëm përfitimet e qytetërimit, si hekurudhat". Në fakt, hekurudhat u ndërtuan në vende si India në mënyrë që mineralet të mund të shfrytëzohen dhe trupat të transportohen për të shtypur luftërat çlirimtare të njerëzve kundër regjimeve të huaja shtypëse dhe shfrytëzuese; së dyti, ne kemi premtimin se në emër të lirisë dhe demokracisë "do t'i bombardojmë për t'i rikthyer në Epokën e Gurit" (i atribuohet gjeneralit amerikan Curtis "Bombs Away" LeMay, duke folur për Vietnamin). Sa i përket Hitlerit Vjenez, ai përhapës i madh i qytetërimit perëndimor, ai kundërshtoi bolshevizmin "hebre dhe aziatik" dhe vrau 27 milionë njerëz në Holokaustin përfundimtar. Ai kurrë nuk e dinte se Azia ishte burimi i qytetërimeve dhe feve të përparuara, duke përfshirë krishterimin, i cili nuk ishte evropian, sepse Krishti nuk ishte një "arian" nordik i zbehtë, flokë bjonde. 

Lufta perëndimore 

Lufta perëndimore ka konsistuar gjithmonë në dhunë shumë të organizuar, të ndihmuar nga teknologjia e lartë më agresive. Përparimet në teknologjinë ushtarake janë iniciuar të gjitha nga Perëndimi. Në të kaluarën, ishin kështjellat kundër shigjetave, harku vrasës kundër lopatave, topat kundër mureve prej guri, musket kundër harqeve, pistoleta Maxim, e shpikur nga anglo-amerikani "Sir" Hiram Maxim (3) kundër afrikanëve që hedhin shtiza, pastaj gazet toksik (përdorur nga Hitleri, d.m.th. Churchill (më fal për Bushizmin) kundër kurdëve), pastaj agent orange, fragmentation bomb dhe predha me majë uraniumi kundër pushkëve. Për ta ilustruar këtë, merrni parasysh se si ata që janë mësuar me mënyrën e shfrytëzimit të kësaj teknologjie kritikojnë operacionin special (dhe jo luftën) në Ukrainë (4). Ata pretendojnë se përparimi i operacionit rus, i kryer nga një numër relativisht i vogël i Forcave Çlirimtare të Luganskut dhe Donetskut dhe trupat konfederate ruse, është "shumë i ngadaltë". 

 Ata keqkuptojnë se si forcat aleate dhe konfederate përdorin teknologjinë e tyre ushtarake. Është krejt ndryshe nga Shtetet e Bashkuara dhe vasalët e saj të Bashkimit të NATO-s. Ata bëjnë bombardime në qilim, shkaktojnë "dëme kolaterale" (eufemizmi i NATO-s për vrasjen masive të viktimave të pafajshme) dhe janë jashtëzakonisht shkatërrues, sikur lufta të ishte thjesht një shfaqje me efekte speciale, një shfaqje argëtimi si në filmat e Hollivudit, shumica e të cilëve përshkruajnë shkatërrime të mëdha. Kjo është arsyeja pse, gati 20 vjet më parë, amerikani Rumsfeld e quajti shkatërrimin e infrastrukturës civile në Irak nga Shtetet e Bashkuara "tronditje dhe frikë", që është vetëm një eufemizëm tjetër - Hitleri do ta kishte quajtur "Blitzkrieg". Po, sigurisht, qytetërimi rus kryen operacione ushtarake "ngadalë" (5): ky nuk është një operacion me efekte speciale të stilit amerikan, ai synon të shmangë viktimat civile dhe ushtarake. Ne nuk mund ta përkthejmë "dëm kolateral" në rusisht, ne vetëm mund ta parafrazojmë atë. 

Feja perëndimore 

Feja perëndimore ka një histori të ngjashme për të treguar. Siç thamë, çdo qytetërim ka një sërë vlerash të shenjta. Edhe Perëndimi, megjithëse e quan fenë e tij “krishterim”, nuk është. Për shembull, ai këmbëngul t'i quajë kryqtarët dhe kalorësit teutonikë "të krishterë". Por vetëm pse je një barbar gjakatar, gjenocidal me kryq në uniformë nuk do të thotë që je i krishterë. Ashtu si nazistët mbanin një rrip me mbishkrimin "Gott mit uns" ("Zoti me ne"), kjo nuk i bëri ata të krishterë. Dhe kur nazistët vendosën kryqe mbi tanket e tyre dhe bombarduesit e tyre, kjo nuk i bëri as ata të krishterë (edhe pse ato kryqe mirëpritën disa ukrainas perëndimorë naivë në 1941). Dhe vetëm për shkak se Zoti "i tha" Xhorxh Bushit të pushtonte Irakun në 2003, nuk e bën atë apo forcat e tij të krishterë. Sinqerisht, përdorimi perëndimor i fjalës "i krishterë" është blasfemi për të krishterët ortodoksë dhe përdorimi më specifik i fjalëve si "katolik" dhe "protestant" është fyes për pasuesit e këtyre feve. 

Duhet theksuar se kur kolonizimi perëndimor prezantoi të ashtuquajturin "krishterim" të tij në kolonitë e tij, ai nuk u "shit" në Azi, ku njerëzit kanë një ndjenjë më të sofistikuar të fesë, qofshin muslimanë, hindu apo budistë. Ai u është shitur, ose më saktë u është imponuar në majë të shpatës, dhe vetëm në forma specifike, vetëm animistëve të Amerikës Latine, Afrikës dhe Filipin. Feja perëndimore është një çështje e organizuar dhe e manipuluar e Shtetit, “opiumi i popullit” (6), më saktë, diçka që, së bashku me futbollin, ndihmon në mbajtjen nën kontroll të masave punëtore. Edhe në vendet të adhurimit/kultit perëndimore, njerëzit vihen nën kontroll dhe ulen në rreshta të kontrolluar me kujdes si dele. Feja perëndimore është një përmbysje e besimit, pasi ajo manipulohet nga shtetet perëndimore për të bërë me të çfarë të duan. Për shembull, sodomia dikur konsiderohej skandaloze nga feja perëndimore; sot është miratuar zyrtarisht. Në fund të fundit, Shteti ka folur. Në të vërtetë, sot feja perëndimore është laike/shekullare, kuptimi i së shenjtës është zhdukur dhe çfarëdo që elita politikisht korrekte ka vendosur është feja e saj, pavarësisht nëse besoni apo jo ende në 'besëtytninë e vjetër' se Zoti ekziston. Me fjalë të tjera, feja bashkëkohore perëndimore është kundër fesë/anti-fetare. 

Anti-civilizim 

Kjo na bën të shqyrtojmë një lloj përkufizimi të qytetërimit perëndimor aktual. Nëse feja e tij e pashenjtë është shekullarizmi, një anti-fe, atëherë qytetërimi i tij duhet të jetë një anti- qytetërim/civilizim. Bilanci i “qytetërimit perëndimor” tenton ta konfirmojë këtë. Ngjarjet aktuale në Ukrainë, ku elita perëndimore synon të shkatërrojë sa më shumë ukrainas të jetë e mundur, ushtarë dhe civilë të përdorur si mburoja njerëzore, për të vendosur trupa brenda spitaleve dhe shkollave, për të krijuar një krizë masive refugjatësh, për ta vënë vendin në borxh përgjithmonë, për të krijuar ndoshta një uri në këtë vend dhe në rajone të tjera të botës, për të shkaktuar ndoshta trazira dhe revolta të dhunshme në mesin e popujve të varfër të Evropës Perëndimore dhe të Amerikës së Veriut, sugjerojnë se qytetërimi perëndimor, çfarëdo që ka qenë ai, nuk është më. 

Batiushka 

Përkthyer nga Hervé për Le Saker Francophone 

Shënime :

1. Termi "anti-semit" është një tjetër keqpërdorim nga Perëndimi. Nuk ka kuptim, pasi popujt arabë, duke përfshirë edhe palestinezët, të cilët janë të shpronësuar dhe të shtypur në kampin e përqendrimit të Rripit të Gazës dhe gjetkë nga Hebrenjtë, janë semitë. Anti-hebre është termi i saktë. 

2. Ne e përdorim termin "Anglo-Sakson" jo në kuptimin e tij të gabuar akademik të "Early English/ Old English/pre-Norman", por në kuptimin e tij modern të anglo-amerikan, si në termin WASP, "White Anglo-Protestant Saxon". 

3. Në vitin 1882, në Vjenë, një amerikan i kishte thënë Maxim-it: “Nëse do të bësh shumë para, shpik diçka që do t'ua bëjë më të lehtë këtyre evropianëve të presin fytin”. 

4. Përdorimi nga Habsburgët, në shekullin e 19-të, i fjalës "Ukrainë", që do të thotë thjesht "rajone kufitare" në gjuhët sllave, domethënë në këtë rast, rajoni që ndodhet në kufijtë lindorë të Perandorisë Austro-Hungareze, është e pakuptimtë kur përdoret për rajone larg këtyre kufijve. 

5. Megjithatë, në vetëm rreth nëntëdhjetë ditë, nga 24 provincat e mbetura të Ukrainës (e 25- ta, Krimea, u kthye në 2014), pesë nga provincat më të pasura të Ukrainës nën shtypjen e Kievit u çliruan plotësisht ose kryesisht. Këto janë: Donetsk, Lugansk, Kherson, Zaporozhe dhe Kharkov. Nëse Forcat Aleate dëshirojnë të marrin të gjithë Ukrainën Lindore/Novorossiya, mbeten vetëm tre provincat e Dnipropetrovsk, Nikolaev dhe Odessa. Së bashku, këto tetë provinca shumë të populluara kanë rreth gjysmën e popullsisë së Ukrainës, ose rreth 20 milionë njerëz. Nga dy të tretat e tjera të vendit, nëntë provincat e Ukrainës qendrore me sa duket do të mbeten në Ukrainën e vërtetë, një protektorat rus i çmilitarizuar në të ardhmen, duke i lënë shtatë provincat e Ukrainës perëndimore të çmilitarizuara dhe të ndara midis Polonisë, e cila ndoshta mund të marrë pesë, dhe dy të tjerat midis Hungarisë, Rumanisë dhe Sllovakisë. Nuk është çudi që edhe diplomati i dështuar Kissinger po i bën thirrje Ukrainës që të përmbushë të paktën disa nga kërkesat e Rusisë. Është e qartë se do të duhet të përmbushën të gjitha, por të paktën një pensionist 98-vjeçar mund të tregojë një fillim pragmatizmi. Kjo tregon se disa Perëndimorë e kuptojnë se kanë humbur. 

6. Të mos harrojmë, megjithatë, thënien e famshme se marksizmi është "opiumi i intelektualëve"